Maandag kwamen Adeen en Mariska braaien bij ons thuis. Ze bewezen dat ze échte Zuid-Afrikanen waren want ze hebben de braai helemaal overgenomen! (Ons hoorde je niet klagen). Het was jammer genoeg de laatste keer dat dat we deze Zuid-Afrikaanse studenten zagen. Het was een lekkere en een gezellige braai!

Dinsdag en woensdag kwamen Manon en Manou op sleep-over. Een gezellige rondrit door Wellington en een wijntje proeven mocht niet mankeren! We hebben hen ook onze stagescholen laten zien. De volgende keer dat we hen zien, is het op de luchthaven, dat komt akelig dichtbij!!! 

Het laatste volledige weekend was voorbij gevlogen! Goh, wat gaan we het hier missen! Zaterdag was het 'Stasiefees' in Wellington. Eén keer per jaar is er een trein van Kaapstad naar Wellington. Hierbij koppelen ze een fijne markt, leuke optredens (ook van de school van Zoë) en dergelijke. We gingen er een kijkje nemen en namen er een stukje van de grootste Melktert van de wereld! Man, man, niet alleen de taart was groot, onze stukjes ook! We gingen bijna ontploffen! Nadien gingen we naar de juf van Nele. Zij woont bij de wijnplaats 'Ayama'. Dat was een héél gezellige namiddag! Naast het wijnproeven kregen we een rondleiding op de wijnplaats. Dit was écht de fijnste wijnproefervaring ooit! 

Op zondag gingen we in de voormiddag naar de kerk voor moederdag. Weer genoten we van de fijne kerkdienst: gezang, mooie muziek en mooie boodschappen. In de namiddag speelden we toeristje in Franschhoek. 

Ons voorlaatste weekend! Dit weekend was een zeer kort weekend, we waren het namelijk niet meer gewoon met al die verlengde weekends.

Vrijdag zijn we samen met een Zuid-Afrikaanse studente (lager onderwijs) van Hanne Wauters haar school sushi gaan eten. Super leuk, want het waren echt bakjes sushi die op een band voorbijkwamen!

Zaterdag zijn we met zijn allen terug op bezoek geweest in Mothers Unite (het vrijwilligerswerk waar Edith en Zoë hun keuzestage deden). Het was een blij weerzien, maar ook een 'reminder' hoe moeilijk de mensen het daar wel niet hebben. Op het einde van de dag bezochten we ook nog Aunty Linda en Oncle, die ook zeer blij waren om ons terug te zien.

Zondag hebben we de week afgesloten met een overheerlijke braai in het gezellige dorpje MC Gregor. In Mc Gregor lopen Manon en Manou (vriendinnen van op onze school) hun stage. Mathijs en Pieter die op dezelfde school als Manon en Manou stage doen waren er ook bij. Het was gezellig!

En EDITH en ZOË zetten hun laatste stageweek in!!

Foto's weekend 6-7 mei: https://goo.gl/photos/ooptpnzZb8B9fXmUA

Vorige week hadden we vanaf woensdag tot en met maandag 1 mei verlengd weekend. Dit verlengd weekend hebben we doorgebracht in Kaapstad, samen met Manon en Manou.

Hieronder volgt een korte opsomming van ons avontuur:

- Lions head beklommen bij zonsondergang

- Tafelberg beklommen

- Robbeneiland

- Green Market Square

- Mama Africa ( 2 keer gaan eten, veel te lekker!)

- Nachtleven in Longstreet

- ...

Kortom het was weer een onvergetelijk weekend in Zuid - Afrika!

foto's verlengd weekend : https://goo.gl/photos/yipCrfGrhMVt3RXk8

Hanne en Hanne: Na bijna 3 weken stage in Zuid - Afrika begint alles hier stilletjes aan een beetje in zijn plooi te vallen. De taal was in het begin zeer moeilijk, maar gaat nu dag na dag beter en beter. De eerste lessen zijn ondertussen ook al achter de rug en de uitdagingen blijven zich opstapelen! We leren hier veel bij op vlak van klashouden.

Hanne Wauters: Ik sta in Graad 1 ( 6 jarigen) op Soetendal Primêr. In mijn klas zitten 28 leerlingen die ik elke dag iets wil bijleren, maar waar ik ook echt elke dag iets van leer.

Hanne Walschaerts : Ik sta in Graad 2 ( 7 jarigen) op St. Albans Primêr. In mijn klas zitten maar liefst 42 leerlingen. Ik verschoot in het begin echt van het grote aantal leerlingen, maar ben die nu na 3 weken stilletjes aan al een beetje gewend. 

Foto's klas Hanne Wal: https://goo.gl/photos/T1gwgZMC7jpdsmASA

 We zitten nu exact in de helft van onze stageperiode hier in Zuid - Afrika! De tijd vliegt veel te snel!

Veel te veel om hier allemaal te vertellen! We hebben net echt twee zalige weken achter de rug! De eerste drie dagen van onze vakantie hebben we doorgebracht in Kaapstad en omstreken. We hebben er Cape point, Kaap de Goede Hoop, Boulders Beach (pinguïns) en het centrum van Kaapstad bezocht. Allemaal zeeer mooi!

Na Kaapstad te hebben bezocht hebben we een tussenstop gemaakt in Kaap Aghulas en zijn we daarna vertrokken op onze ‘roadtrip’: De Garden Route. De eerste dagen was het weer heel wisselvallig. Naar het einde toe was het weer goed weer. (Terug in Wellington, kwamen we terug aan bij de heerlijke zomerse temperaturen!) 

We zijn vertrokken in Mosselbaai en zijn dan doorgereisd langs de dorpjes Wilderness, Knysna, Tsitsikama, Stomsrivier, Addo en Oudtshoorn. Op de Garden route deden we dingen als: Wandelingen, kajak, safari, canyonning, struisvogelboerderij, olifanten park (we konden ze echt aan raken), braaien, strand bezoeken, dolfijnen spotten, terrasjes doen en nog veel meer!

Deze twee weken waren een onvergetelijke ervaring en we hebben nog maar eens gezien hoe mooi Zuid-Afrika wel niet is!  

Foto's paasvakantie: https://goo.gl/photos/Kxe91ktPnrMdnbBv7

Het is vakantieeee!! Hanne, Hanne en Tijs komen dinsdag 4 april aan. Dan gaan we op vakantie!! 

Zaterdag zijn we naar Houtbay geweest. Daar is een gezellige overdekte markt en is bekend om zijn haven, zeehonden, seafood en dergelijke! Ook de Chapman's Peak is een mooie bergpas waar we onze ogen weer volop hebben lieten genieten en ook het strand aan Noordhoek was het stoppen waard!

De dag nadien zijn we nog eens op bezoek geweest bij Uncle en Aunty Linda in Grassy Park! Aunty Linda had weer lekker gekookt! Het was een gezellige middag en het was fijn om elkaar terug te zien. We hadden ze echt gemist! 

At last but not least: De foto heeft het al verklapt............... We zijn gaan zipsliden in Ceres! 

Zaterdag hebben we nog eens wat langer uitgeslapen. Dit was nodig na een heel lange schoolweek van 3 dagen ;) Daarna zijn we Lars gaan ophalen op de sportdag van zijn school en zijn we naar Paarl gereden. Hier wilden we graag een marktje doen, maar er was niks. We besloten om dan al direct door te rijden naar Stellenbosch, naar het pizza en wijnfestival, en gelijk hadden we! Je kon hier wijn proeven, pizza eten, dessertjes kopen,... en wat was het toch allemaal lekker met wat achtergrondmuziek, de stralende zon en goed gezelschap! Als we s'avonds terug thuis waren wou Lars graag voor ons koken en het smaakte heel erg en was een gezellige avond!

Zondag  zijn we voor de derde keer op rij naar de Bains kloof geweest. Vervelen doet het helemaal niet! Nu hadden we afgesproken met Lars om samen te gaan braaien met Shenna en Caresse. Zij zijn 2 studenten secundair onderwijs op UCLL die lesgeven in Mc Gregor. Zij hadden nog 2 Nederlandse vrienden mee die ook lesgeven op hun school. Wat een gezellige bedoening was het. Na veel te veel eten, zijn we het (koude) water ingetrokken en hebben we vooral veel gelachen. De avond afsluiten deden we in de Gecko's (lekker en goedkoop restaurantje in Wellington) met een lekker drankje en een snack! 

We missen het weekend al, op naar het volgende!

Foto's wijnfestival en braaien in Bainskloof: https://goo.gl/photos/whsfty8TxxNnoD8F6

Maandag en dinsdag was het over de 40 graden! Dat was puffen en zweten! Wij zijn met Lars en Hans naar de Paarlmountain geweest. Paarlmountain zijn twee bergen die op borsten van een vrouw lijken. in de volksmond ook wel: 'De tetten van Mariette'. Daarboven hadden we echt een ongelofelijk mooi uitzicht! We konden een heel groot deel van de West-Kaap zien (zelfs de Tafelberg en Lion's head!). Maar het was zoooo warm! Nadien zijn we in de Bainskloof (rivier in een diepe bergpas) gaan afkoelen.

Ons tweede weekend in Wellington. Het was weer een topper!

Zaterdag heeft Nele hard moeten werken op haar schoolfeest, ze heeft 6 uur lang hamburgers gebakken! Na Nele haar schoolfeest zijn we samen met Lars (een andere student van ucll uit secundair) naar ‘Bain’s Kloof Pass’ geweest. De ‘Bain’s Kloof Pass’ is een bergpass op 20 minuten rijden van waar wij zitten, het ligt net in Paarl. Door deze knappe bergpass vloeit een rivier waar je in kan zwemmen. Het was een zalige verfrissing in deze warme hitte van de Zuid-Afrikaanse zomer. Eerst reden we met onze auto een kwartier door de bergpass, dat was op zich al super mooi!! Ze hadden ons gewaarschuwd voor de vele ‘baboons’/ bavianen in de Bain’s Kloof, maar we hebben er jammer genoeg maar één gezien, net voor onze auto tijdens het rijden.

Foto's Bainskloofpass: https://goo.gl/photos/iyapCzobta6g9vvP8

Onze mega hete zaterdag hebben we ook samen met Lars in stijl afgesloten met een echte Afrikaans braai! Lekker!

Zondag waren we al om 7 uur uit de veren, we hadden namelijk met onze twee vrienden van Lion’s head afgesproken om een wandeling in de bergen rond Paarl te doen. De wandeling heet ‘kromrivier’, het was een wandeling van 2 uur stijgen langs een bergriviertje. Op het einde van de tocht kwamen we aan een prachtige waterval! Vanaf deze eerste waterval kon je nog een steile klim doen naar een tweede en nog grotere waterval. Deze klim was een beetje eng, maar echt de moeite!! In de tweede waterval hebben we gezwommen en van de rotsen afgesprongen. Het water was mega koud!

Foto's Kromrivier: https://goo.gl/photos/p8sANmSxKrvKphabA

Ik sta in het eerste leerjaar met 25 kinderen. Vanaf de eerste moment kwamen de kinderen mij al direct knuffelen en kreeg ik kaartjes. Ik werd heel warm onthaald. Maandagochtend begint de school met een uur kerk voor heel de school. Ik moest mij al direct in het Afrikaans voorstellen voor de hele school, wat toch wel een beetje moeilijk was. Als ik daarna in de klas kwam dan merkte ik eigenlijk niet zo heel veel verschillen op met België. Soms doen ze het gewoon op een iets andere manier, maar veel is echt hetzelfde. Mijn juf differentieert in haar klas zoals ik het nog nooit heb gezien in België. Het grootste deel van mijn klas komt uit de arme wijken in Wellington en je ziet dat ze veel liefde nodig hebben. Mijn school geeft de kinderen echt heel veel liefde, waar ik wel blij voor ben. Momenteel vind ik het nog heel moeilijk om Afrikaans te spreken. De leerkracht en de directeur kan ik wel goed verstaan in het Afrikaans, de kinderen iets minder omdat ze een dialect praten. Als ik echt aan het praten ben met de directeur is Engels voor mij toch nog een heel stuk gemakkelijker. Maar elke dag leer ik wel wat Afrikaans bij. Zaterdag was het al een soort van schoolfeest en ben ik een hele dag gaan helpen met hamburgers bakken. De kinderen vonden het een zalige dag, waardoor we vandaag een lange speeltijd hadden en vroeger mochten stopen met school van de directeur. Nu nog een week project en dan vliegen we er in om 7 weken les te geven!

Morgen is het van dat! Onze eerste stagedagen in de scholen. We zijn heel benieuwd en weten niet wat we kunnen verwachten. Het is hier wel een aanpassing en ook het weer is hier anders (een lekker weertje! In Lavender Hill was het frisjes).

Dit weekend hebben we de streek al eens verkend en zijn we eens langs de scholen gereden. Door de scholen te zien hebben we er al zin in gekregen maar het brengt ook de nodige stagespanning met zich mee. Surprise: Nele haar directeur is al eens komen aanbellen met een welkomspakketje, we waren verrast!  Onze avonturen op de scholen zullen we binnenkort posten.

Zondag zijn we 'Root 44' en family market gaan bezoeken.  Dit zijn 2 marktjes in de buurt van Stellenbosch. We hebben hier gezellig rondgehangen. Op root 44 hebben we ook een lekkere snack gegeten. Daarna zijn we doorgereden naar Stellenbosch en hebben dit bezocht.

Klein probleempje... onze blog kan maar 500mb foto's dragen en de limiet is dus al bereikt. Binnenkort staan de albumpjes niet meer hierop maar op een link die naar dropbox verwijst. Ietsje lelijker maar ja ;)

Onze laatste week bij ons gastgezin. Deze week maakten we 2 keer Belgisch eten: Een keertje bij de familie en een keertje op Mothers Unite. Onze spaghetti en balletjes in tomatensaus waren een succes! Wij hadden dit stiekem ook wel een beetje gemist...

Nele werd ook heel hartelijk ontvangen. We zijn met z'n drieën! Onze laatste dagen in het gastgezin en bij Mothers Unite waren heel tof. Je voelt je zo thuis en alles was zo eenvoudig en plezant, we missen het al! Nu op naar het nieuwe avontuur in Wellington. 
Het doet ons wel een beetje hartpijn om het gastgezin te verlaten, we missen ze écht, maar zullen hen zeker nog opzoeken. 

Foto's laatste dagen Lavender Hill: https://goo.gl/photos/s7tBvoheuyks5eB58

Zondag zijn we samen met gastmama Aunty Linda naar de kerk geweest. Dit stond op onze Bucketlist! We wilden heel graag eens zien hoe de zondagen in de plaatselijke kerken er aan toeging. Dit is heel anders dan bij ons, de mensen zijn hier heel gelovig! De mis start met een concert, dit deed ons denken aan de film SisterAct. Ze zongen liedjes over het geloof en iedereen laat zich hierin volledig gaan: iedereen staat te dansen met ogen dicht en armen wijd open. Naar het einde van de mis toe gingen de mensen zo hard mee met de muziek en de gebeden dat er zelfs enkele op de grond gingen liggen.  We zagen bij het publiek ook veel emoties en tranen. Elke zondag is bij hen een heel aangrijpende gebeurtenis waarin ze zich laten gaan in hun geloof.
Bij ons gebeurt de mis redelijk sec en in rust, hier waren er veel gebeden in liederen en muziek, de mensen stonden bijna heel de tijd te dansen. Op het einde vroeg Aunty Linda of ze voor ons mocht bidden, omdat we zolang weg van huis zijn. Wij stemden hier in toe en plots stonden we vooraan in de kerk bij de priester, die ons met een gebed/lied zegende, vreemde maar mooie situatie.  Na de mis werden we veel aangesproken door de kerkbezoekers die benieuwd naar ons waren, ze waren allemaal heel blij dat we langs kwamen in de kerk.

Zaterdag zijn we met onze nieuwe vrienden die we ontmoet hebben op Lion’s Head (vorige vrijdag), gaan hiken op de Tafelberg. Om 7u stonden we paraat om de hitte op de tafelberg voor te zijn . Ze pikten ons op voor onze deur en zorgden er ook voor dat we ’s namiddags weer thuis geraakten. Heel lieve, betrouwbare mensen! Ze hebben er  voor gezorgd dat we een onvergetelijke dag hadden. Samen met hen, en nog enkele andere mensen van een stapgroep zijn we de tafelberg opgeklommen. Zeer ongelofelijke ervaring:  mooi uitzicht en knappe natuur. We zijn langs de diagonalroute opgeklommen en langs de kasteelpoortroute weer afgedaald. Boven was er een mooie dam, je merkte amper dat je op een bergtop stond. Je kan zelfs blijven slapen op de tafelberg in trekkershutten.  We wandelden de berg op in de schaduw maar in het terugkomen scheen de zon met veel wind: rode wangen en armen als gevolg. Na het afdalen zijn we met Rashid en Queshan onze voeten laten afkoelen in de zee in Camps Bay.

Foto's Tafelberg: https://goo.gl/photos/77Z9aoatGNQpEeg56

Deze week was het weer een fijne werkweek op Mothers Unite. Veel activiteiten met de kinderen gedaan, veel  kinderopvang begeleid en veel gekookt deze week. Elke dinsdag komen er ook in de voormiddag ‘Seniors’ naar Mothers Unite. Ze komen samen, drinken samen thee, nuttigen samen een maaltijd en bespreken heel veel met elkaar. Ze komen allemaal uit Seawinds en hebben het vaak niet altijd even gemakkelijk. Zij zijn zeer gelovig en deze week ging de bespreking vooral over kracht vinden bij Jezus en God. Ze lazen samen uit de bijbel, discussieerden over onderwerpen en bespraken enkele problemen. De besprekingen gaan niet altijd over geloof, vaak ook komen er gastsprekers praten over huiselijk geweld, criminaliteit,  aids en dergelijke en bespreken de Seniors deze onderwerpen. Dit zijn jammer genoeg heel dagdagelijkse dingen in Seawinds…

Donderdag was het sportdag op Mothers Unite. Het was heel heet op de sportdag maar deze verliep ondanks de hitte heel goed. De kinderen moesten doorschuiven en er waren ook sportstandjes in de schaduw.  Zoë heeft zelfs een spel van de Scouts geïntroduceerd, dat spel was een succes! Op het einde van de sportdag  werd het bij het dagelijks zakje eten voor elk kind nog een extra portie fruit meegegeven. Eenmaal in Aunty Lindas huis, kregen we een frisse ‘bompie’. Dit is een plastiekzakje met een zoete, bevroren frisdrank in. Je moet er een driehoekje uitsnijden en aan het ijsje zuigen. Wel lekker maar méga zoet! De rode zakjes op de foto zijn de bompies.

Vrijdag was het ‘Dag van de facilitator’ op Mothers Unite. Wij zijn op het goede moment gekomen ;) Het was een leerrijke dag vol met lekkere gebakjes, veel thee en een filmnamiddag. Aunty Margie leerde ons zelf haar ‘Princess Margies Ginger Beer’: Het is een drankje op basis van ananas, suiker, gist en brood, waardoor er na enkele weken een stevige alcoholpercentage ontstaat ;)

Dit weekend hebben we echt mega vette dingen gedaan en gezien!

Na een lange, leuke en leerrijke eerste werkweek zijn we op vrijdagnammidag weer toeristen geworden. We hebben de zonsondergang gezien op Lion’s head. ONGELOFELIJK MOOI!!! Samen met een andere vrijwilliger van Mothers Unite (Kerstin) hebben we de bus naar het centrum van Kaapstad genomen, daar hebben we een een taxi naar parking van de Lion’s head genomen. De rit naar de parking van Lions head was al een zeer steile weg! Vandaar zijn we op ‘hiking’ vertrokken (699m hoog). Een anderhalfuur hebben we geklommen naar de top, wat volgens onze reisgidsen goed meevalt! Het was een stevige klim, want we moesten soms op laddertjes en op zeer steile vlakken omhoog kruipen. Telkens op de steile en moeilijkere stukken moesten we wachten en toen viel ons op dat de Sunset op Lions Head, een echte toeristische attractie was. Afgezien van de vele toeristen was dit echt een unieke en adembenemende ervaring. Toen we net aankwamen op de top, begon de zon al onder te gaan. Echt één van de mooiste zonsondergangen van ons leven. Tijdens de zonsondergang hebben we genoten van een broodje met kaas. Meteen na dat de zon onderging begon het af te koelen en donker te worden. Dit vonden we wel spannend, maar we hadden onze zaklampen bij. Heel Kaapstad was verlicht door straatverlichting, wat een mooi zicht!! In het afdalen kwamen we 2 mannen tegen die zéér toevallig onze gastfamilie kennen. Zij zijn dol op hiking en willen volgende week onze gids zijn op de tafelberg. Leuk vooruitzicht!

Foto's Lions Head : https://goo.gl/photos/DihvsHnABEiWS9xd9

Zaterdag zijn we met onze stroeve benen van het 'hiken' naar Boulders Beach vertrokken. Daar hebben we zwartvoetpinguïns ontmoet. Je kon er echt super dichtbij komen én het strand was helemaal niet toeristisch (écht een pluspunt!). 150 meter terug kon je namelijk R70 betalen voor hetzelfde (Edith: bedankt mama voor de tip!). Met deze besparingen konden we ons eerste Afrikaans wijntje bekostigen op resto in Simons Town! Ook hebben we onszelf verwend met een goede macaroni en een lasagne. Dat smaakte eens na al deze vettige smoortjies (stoofpotjes, 2 maal daags met veel vet en vlees inbegrepen, wel lekker!).

De dag begon stralend ma na we Boulders Beach bezochten, stak er een Belgisch weertje op. Ons eerste slechtweer in dagen! Ons plan om in de zee te zwemmen viel letterlijk in het water. Toch lukte het Zoë om te verbranden! Nadien werd het droog en hebben we een stevige wandeling van Simons Town naar Fishhoek gedaan.

In de avond wou de familie graag eens hun dj-skills laten horen. We herkenden een paar liedjes maar Zuid-Afrikanen zetten er graag een LUIDE dance-beat onder, gevoel voor ritme verzekerd!
De zondag zouden we naar Houtbay gaan, het was warm maar de wind was te hevig om naar dit havenstadje te gaan. Dit gaan we dan waarschijnlijk vrijdag doen. In plaats daarvan zijn we voor de eerste keer gaan braaien bij de zoon van het gezin. Lekker!!!

Ook lieve mama’s, hebben we onze eigen was gedaan!

We kijken uit naar onze tweede werkweek op Mothers Unite!

We hebben wat Belgische lekkernijen meegenomen naar Zuid-Afrika. Tijdens de teatime proefden de medewerkers van onze chocolade en speculaas. Voordien lag het in ons kluisje, de Zuid-Afrikaanse muizen hebben op voorhand ook eens geproefd.

Zoals eerder gezegd op de blog, werken we onze eerste periode bij Mothers Unite. Nu we hier werken, kunnen we veel concreter zeggen wat Mothers Unite inhoud en wat ze doen. Het begon allemaal ongeveer 10 jaar geleden met Aunty Carol en 2 andere moeders. (In Zuid-Afrika zeggen ze tegen iedere zorgende vrouw ‘Aunty’ of ‘Tannie’). In Seawinds, Lavender Hill is er een heel grote township. Aunty Carol was bezorgd over het welzijn van de kinderen in haar buurt. Zij startte toen met een ‘Feeding Project’ en maakte voor elk kind dat wou, een degelijke maaltijd samen met 2 andere vrouwen. Zij noemde haar organisatie, die toen nog enkel haar keuken als locatie had ‘Mothers Unite’. Meer en meer kinderen kwamen naar het project en ze zochten sponsors. Na een tijdje kregen ze van de overheid een container in de buurt. Deze container werd helemaal omgebouwd tot keuken. Stilaan werd het project groter en kwamen en gingen er Aunty’s. Er kwamen steeds meer projecten, zoals het ‘reading project, computer class, homework class…’ en er kwamen steeds meer containers bij. Mothers Unite werd een kleine ontmoetingsplek van kinderen, ouders en vrijwilligers. Rond de containers staat een grote poort, die enkel kan opengedaan worden door de gate-verantwoordelijke. De veiligheid staat hier dus ook centraal.

In de middag eten we samen een  warme maaltijd. (weeral goed vettig) De middag is ook weer een zeer gezellige bedoeling.

Na de middag begint iedereen aan het voorbereiden van de activiteit voor de kinderen. Ook hier worden Edith en ik weer zeer multifunctioneel ingezet. Op de verschillende dagen deden we al mee aan:

Een van onze eerste avonden in Zuid-Afrika, was een gezellige avond met de broers van de familie. De familie heeft een hechte band en ze hebben ook samen een schoolbusbedrijf: Pinto’s en sons. Wij waren van plan om te gaan slapen en Erica (de zus) kwam ons uit de kamer halen. De broers wilden nog iets drinken met ons. Dus wij gingen in onze pyjama naar de garage en kregen een glas Afrikaans bier (Black label). Daar hadden we een gezellige avond met veel spraakmoeilijkheden door het inglikaans (engels-afrikaans). Het Afrikaans hier is echt moeilijk voor ons (bijna onverstaanbaar!). Ze switchen ook heel de tijd van Engels naar Afrikaans. Toch merken we dat we stilaan beter worden in het verstaan en antwoorden in het Afrikaans. De broers hebben ons gerustgesteld: in Wellington is het Afrikaans, meer zoals we het leerden.

Rucien moest vandaag een projectje maken voor school. Wij hielpen ook mee, heel de familie heeft wel eens gezaagd, of een vijsje er in gestoken. We vonden het grappig (en herkenbaar) dat hij het heel weekend niets gedaan heeft voor school, maar nu wel heel zijn zondagavond in dit project heeft gestoken. Wij hielpen waar we konden: Zoë kon goed zagen en Edith kon goed de vijsjes aanvijzen, zélfs in de smalle plekjes!

Wij proberen in een boekje bij te houden wat we al van écht Zuid-Afrikaans eten hebben gegeten. Het zijn vaak grappige namen maar ook heel letterlijke namen: vetkoek is dus echt ne vettige koek (te vergelijken met een oliebol waar ze dan confituur op eten). Eierkerrie is ook écht letterlijk eieren in curry. Wel echt al heel lekker gegeten maar niet verschieten als we toekomen, we hebben nu al een dubbele kin.

Voorbeelden:

- Vetkoek

- Smoortjie met roze worst

- Smoortjie met pilchards

- Eierkerrie